شیخ بهایی درکشکول ذکرنموده که شخصی صاحب نعمت ونازرامرگ دررسید،درجال احتضاراورابه شهادتین تلقین کردنداودرعوض این شعررامیخواند:

یارب قاعلة وقدتعبت                 این الطریق حمام منجاب

معنی:کجارفت آن زن که خسته شده بودازراه رفتن ومیپرسیدکه راه حمام منجاب کجاست؟

وسبب خواندن این شعربه جای شهادتین آن بودکه روزی زن عفیفه خوش صورتی ازمنزل خودبیرون آمدکه برودبه حمام معروف منجاب راه حمام راپیدانکرد وازراه رفتن خسته شد مردی رابردرمنزلی دیدازاوپرسیدکه حمام منجاب کجاست؟اواشاره کردبه منزل خودوگفت:حمام همین جاست.آن زن به تصورحمام واردخانه آن مردشد.مردفوراًدررابست وعزم کردکه بااوزناکند.آن زن بیچاره دانست که گرفتارشده وچاره ای نداردجزآنکه به تدبیر،خودراازچنگ اوخلاص کند.ناچارکمال رغبت وسرورخودرابه این کاراظهارکردوگفت:من چون بدنم کثیف  وبدبوبودمیخاستم بروم حمام خوب است که یک مقدارعطروبوی خوش برایم بگیری تامن خودرابرایتوخوش بوکنم وقدری هم طعام حاضرکنی که باهم بخوریم وزودبیای که من مشتاق توهستم.آن مردچون رغبت زیادآن زن رابه خوددید مطمعن شد واورادرخانه تنهاگذاشت وبرای گرفتن عطروخریدطعام ازخانه بیرون رفت.چون آن مردپاازخانه بیرون گذاشت زن ازخانه فرارکردوخودراازدست اوخلاص کرد.چون مردبرگشت زن راندیدیوجزحسرت چیزی عایداونشد؛اینک که آن مرددرحال احتضاراست درفکرآن زن افتاده وقصه آن روزرابه شعر،به جای شهادتین میخاند!

ای برادر دراین حکایت فکرکن ببین اراده یک گناه ازاین مردچگونه اوراازاقراربه شهادت وقت مردن منع کرد باآنکه ازاوگناهی صادرنشده بودجزآنکه آن زن راداخل خانه خودنمود وقصدزناکرد بدون آنکه زناازاوصادرشود.ازاین نوع حکایت بسیاراست.

وبدان شیخ کلینی ازحضرت صادق روایت کرده که فرمود:هرکس ازیک قیراط زکات منع کندوندهد،موقع مردن مسلمان نمرده خواه بهمذهب یهودی بمیردیا نصاری.